Milli Eğitim Bakanlığı’nın müfredatı kapsamında okutulan ders kitapları, evrensel insan hakları ölçütlerine göre değerlendirmeye tabi tutulunca sınıfta kaldı.Başka bir deyişle, Türkiye’de okutulan ders kitapları, toplumsal değişimin gerisinde kaldığı gibi, toplumsal barışı ve demokratik vatandaşlığı güçlendirme hedefinden de uzak bir yerde duruyor.İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyoloji ve Eğitim Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi (SEÇBİR) ile Tarih Vakfı’nın ortaklaşa yürüttüğü çalışmada, 2012-2013 eğitim ve öğretim yılında okutulan ders kitapları insan hakları ölçütlerine göre tarandı. Dün açıklanan ‘Ders Kitaplarında İnsan Hakları Projesi’nin üçüncüsüne ait tarama raporunda, toplam 245 ders kitabı, 38 maddeden oluşan Niteliksel Tarama Ölçütleri’ne göre incelendi.İNSAN HAKLARINA AYKIRI ÖRNEKLERAraştırma kapsamında elde edilen bulgular dikkat çekici. Örneğin; okullara seçmeli Kürtçe, Abazaca, Lazca gibi dersler konulmasına rağmen, ders kitapları hâlâ bu grupları görmezden gelen tekdilli ve tekkültürlü bir anlayışla yazılıyor. Ders kitapları, oldukça sorunlu ve içe kapalı bir Türkiye imajını besleyen bilgi ve duygu aktarımında bulunuyor: “Türkiye ‘muhteşem bir geçmiş’e ve üstün bir kültüre sahip ama her daim tehdit altında.” Ders kitaplarındaki dil ve zihniyete dair sorunların incelendiği raporda ders kitaplarının yeniden yazılmaları gerektiği sonucuna varılıyor. Rapor, etno-kültürel kimliği temel alan bir milliyetçilik yerine vatandaşlık bağını temel alan çoğulcu bir “biz kurgusu” geliştirilmesi gerektiğini vurguluyor. Raporda, ders kitaplarındaki bu sorunların çözümü için yapılması gerekenler şöyle sıralanıyor: Türkiye sürekli çağın gerisinde ve tehdit altında olan bir ülke olarak sunulmaktan vazgeçilmeli; farklı grupları hak temelli ve çoğulcu bir perspektifle ele alan örneklere yer verilmeli; toplumsal cinsiyet eşitliğini destekleyen örneklerin sayısı artırılmalı; siyasal alanı daraltan, eleştirel düşünceyi kapatan militarist içerik ivedilikle temizlenmeli.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın müfredatı kapsamında okutulan ders kitapları, evrensel insan hakları ölçütlerine göre değerlendirmeye tabi tutulunca sınıfta kaldı.Başka bir deyişle, Türkiye’de okutulan ders kitapları, toplumsal değişimin gerisinde kaldığı gibi, toplumsal barışı ve demokratik vatandaşlığı güçlendirme hedefinden de uzak bir yerde duruyor.İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyoloji ve Eğitim Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi (SEÇBİR) ile Tarih Vakfı’nın ortaklaşa yürüttüğü çalışmada, 2012-2013 eğitim ve öğretim yılında okutulan ders kitapları insan hakları ölçütlerine göre tarandı. Dün açıklanan ‘Ders Kitaplarında İnsan Hakları Projesi’nin üçüncüsüne ait tarama raporunda, toplam 245 ders kitabı, 38 maddeden oluşan Niteliksel Tarama Ölçütleri’ne göre incelendi.İNSAN HAKLARINA AYKIRI ÖRNEKLERAraştırma kapsamında elde edilen bulgular dikkat çekici. Örneğin; okullara seçmeli Kürtçe, Abazaca, Lazca gibi dersler konulmasına rağmen, ders kitapları hâlâ bu grupları görmezden gelen tekdilli ve tekkültürlü bir anlayışla yazılıyor. Ders kitapları, oldukça sorunlu ve içe kapalı bir Türkiye imajını besleyen bilgi ve duygu aktarımında bulunuyor: “Türkiye ‘muhteşem bir geçmiş’e ve üstün bir kültüre sahip ama her daim tehdit altında.” Ders kitaplarındaki dil ve zihniyete dair sorunların incelendiği raporda ders kitaplarının yeniden yazılmaları gerektiği sonucuna varılıyor. Rapor, etno-kültürel kimliği temel alan bir milliyetçilik yerine vatandaşlık bağını temel alan çoğulcu bir “biz kurgusu” geliştirilmesi gerektiğini vurguluyor. Raporda, ders kitaplarındaki bu sorunların çözümü için yapılması gerekenler şöyle sıralanıyor: Türkiye sürekli çağın gerisinde ve tehdit altında olan bir ülke olarak sunulmaktan vazgeçilmeli; farklı grupları hak temelli ve çoğulcu bir perspektifle ele alan örneklere yer verilmeli; toplumsal cinsiyet eşitliğini destekleyen örneklerin sayısı artırılmalı; siyasal alanı daraltan, eleştirel düşünceyi kapatan militarist içerik ivedilikle temizlenmeli.