Bazı filmler, vaktiyle burun kıvırdığınız başka filmleri kıymetlendirir. ‘Bunlar’, sanki kendinden öncekilerin nasıl bir ‘Hint kumaşı’ olduğunu göstermek için çekilmiştir.Ararsınız, tararsınız, evirir çevirirsiniz ama ele avuca gelir başka sebep bulamazsınız. Bu ‘tür’ filmlerin şahikalarından biri bugün gösterime giriyor. Robert Schwentke’nin yönettiği ‘Ölümsüz Polisler’ (R.I.P.D.), öldükten sonra bile çalışmaya devam eden iki polisin fantastik öyküsünü anlatıyor. Boston Emniyeti’nde görevli polis memuru Nick, bir uyuşturucu operasyonunda ele geçirdiği altınları kendine saklar. Nick’e bu aklı veren kirli polis Hayes, ‘emanetleri’ geri isteyince işler karışır. Yaptığından pişman olan Nick, altınları vermeyince Hayes bir operasyon sırasında Nick’i ortadan kaldırır. Ancak Nick, daha önce varlığından haberdar olmadığı fantastik ve paralel bir evrende, ölü olduğu halde görevine devam eder. Olaylar ilerledikçe Hayes’in göründüğü gibi biri olmadığı anlaşılır. Nihayetinde Nick ile Hayes’in yolları bir kez daha kesişir. Alman sinemasından Hollywood’a transfer olan yönetmenlerden Robert Schwentke, ‘kapağı attığı’ topraklarda şimdiye kadar vasat işler ortaya koydu. Bununla birlikte hep iyi oyuncularla çalıştı. 2005’te Jodie Foster’lı ‘Uçuş Planı’, 2009’da Eric Bana ile Rachel McAdams’ın oynadığı ‘Zaman Yolcusunun Karısı’ ve 2010’da Bruce Willis, Hellen Mirren ve Morgan Freeman’ı bir araya getiren ‘RED’in kamera arkasındaydı. Vasatın üstüne çıkamayan bu filmlerden RED’in ‘çerezlik film’ havası, ‘Ölümsüz Polisler’de kesif bir hal alıyor. Yine iyi oyuncularla çalışan Alman yönetmen, filmografisinin en kötü ve gereksiz filmine imza atıyor. O kadar ki, bu film size Will Smith ve Tommy Lee Jones’lu fantastik uzay-macera serisi ‘Siyah Giyen Adamlar’ın (Men In Black) ‘başyapıt’ olduğunu söyletebilir. Nitekim ‘Ölümsüz Polisler’in yanında Siyah Giden Adamlar pekala başyapıt sayılabilir! Normalde, senaryo zayıflığına rağmen bu tür ‘çerezlik’ filmler politik, güncel yahut sinemasal göndermeler ile seyirciyi eğlendirir ve onlara belirli dozda mizah sunar. ‘Ölümsüz Polisler’, bunu da başaramıyor. Film, mizahtan, belirli bir mantık silsilesinden ve inandırıcılıktan olabildiğince uzakta ‘top çeviriyor’. Böylesi bir filmde bile işini ciddiyetle ve tutkuyla yapan Jeff Bridges’in şahane performansı için bir çuval dolusu keçiboynuzu yemeye razıysanız salonlar sizi bekliyor.
Bazı filmler, vaktiyle burun kıvırdığınız başka filmleri kıymetlendirir. ‘Bunlar’, sanki kendinden öncekilerin nasıl bir ‘Hint kumaşı’ olduğunu göstermek için çekilmiştir.Ararsınız, tararsınız, evirir çevirirsiniz ama ele avuca gelir başka sebep bulamazsınız. Bu ‘tür’ filmlerin şahikalarından biri bugün gösterime giriyor. Robert Schwentke’nin yönettiği ‘Ölümsüz Polisler’ (R.I.P.D.), öldükten sonra bile çalışmaya devam eden iki polisin fantastik öyküsünü anlatıyor. Boston Emniyeti’nde görevli polis memuru Nick, bir uyuşturucu operasyonunda ele geçirdiği altınları kendine saklar. Nick’e bu aklı veren kirli polis Hayes, ‘emanetleri’ geri isteyince işler karışır. Yaptığından pişman olan Nick, altınları vermeyince Hayes bir operasyon sırasında Nick’i ortadan kaldırır. Ancak Nick, daha önce varlığından haberdar olmadığı fantastik ve paralel bir evrende, ölü olduğu halde görevine devam eder. Olaylar ilerledikçe Hayes’in göründüğü gibi biri olmadığı anlaşılır. Nihayetinde Nick ile Hayes’in yolları bir kez daha kesişir. Alman sinemasından Hollywood’a transfer olan yönetmenlerden Robert Schwentke, ‘kapağı attığı’ topraklarda şimdiye kadar vasat işler ortaya koydu. Bununla birlikte hep iyi oyuncularla çalıştı. 2005’te Jodie Foster’lı ‘Uçuş Planı’, 2009’da Eric Bana ile Rachel McAdams’ın oynadığı ‘Zaman Yolcusunun Karısı’ ve 2010’da Bruce Willis, Hellen Mirren ve Morgan Freeman’ı bir araya getiren ‘RED’in kamera arkasındaydı. Vasatın üstüne çıkamayan bu filmlerden RED’in ‘çerezlik film’ havası, ‘Ölümsüz Polisler’de kesif bir hal alıyor. Yine iyi oyuncularla çalışan Alman yönetmen, filmografisinin en kötü ve gereksiz filmine imza atıyor. O kadar ki, bu film size Will Smith ve Tommy Lee Jones’lu fantastik uzay-macera serisi ‘Siyah Giyen Adamlar’ın (Men In Black) ‘başyapıt’ olduğunu söyletebilir. Nitekim ‘Ölümsüz Polisler’in yanında Siyah Giden Adamlar pekala başyapıt sayılabilir! Normalde, senaryo zayıflığına rağmen bu tür ‘çerezlik’ filmler politik, güncel yahut sinemasal göndermeler ile seyirciyi eğlendirir ve onlara belirli dozda mizah sunar. ‘Ölümsüz Polisler’, bunu da başaramıyor. Film, mizahtan, belirli bir mantık silsilesinden ve inandırıcılıktan olabildiğince uzakta ‘top çeviriyor’. Böylesi bir filmde bile işini ciddiyetle ve tutkuyla yapan Jeff Bridges’in şahane performansı için bir çuval dolusu keçiboynuzu yemeye razıysanız salonlar sizi bekliyor.