‘İstanbul-Gyeongju Dünya Kültür Expo 2013’ kapsamında açılan “Kore’de-İpek Yolu’nun Diğer Yönü” sergisinde, Güney Kore’nin doğasını, kültürünü ve kimliğini savaşın gölgesinden kurtarıp olduğu gibi yansıtan fotoğraflar yer alıyor.20. yüzyılda sömürge ve savaşın kalıntılarından doğan Kore fotoğrafları hâlâ birçoğumuzun hafızasındadır. Emperyalist bakış açısı ile Kore’yi ziyaret eden turistlerin çektiği fotoğraflarla, kanlı savaş ve yıkımın uç hallerini dış basında gösteren fotoğraflar, şimdiye kadar Kore’yi tanıtan görüntüler olageldi. Ancak Taksim Cumhuriyet Sanat Galerisi’nde açılan “Kore’de-İpek Yolu’nun Diğer Yönü” adlı fotoğraf sergisi, bu imajı değiştiren kareler sunuyor. Sergide Kore’de doğup büyümüş, Koreli ünlü fotoğrafçıların vizöründen modern Kore’nin fotoğrafları var. Kang Woongu, Koo Bohnchang, Kim Jungman, Park Jongwoo, Seo Heonkang, Oh Heinkuhn, Yook Myongshim, Lee Gapchul gibi isimler, Kore’de sanayileşmenin başladığı 70’lerden bugüne kadar geçen dönemdeki Kore fotoğraflarını, dört büyük hikâye içinde anlatıyor. 20. yüzyılın başlarında Japon istilası ve Kore Savaşı gibi acıları yaşayan ülke, 1960 yılında sanayileşme diye adlandırılan yeni bir hayali kurmaya başlar. Kore’nin huzur dolu bir köyünde sanayileşme nedeniyle değerlerin çöküşün ve değişimlerin gizli taraflarını kazıyıp ortaya çıkaran bakışı Yook Myongshim ile Lee Gapchul’un çalışmalarında görüyoruz. Bu fotoğraflar, Kore’nin tipik tarım alanları ile geçmişin değerlerinin bir arada olduğu ve aynı zamanda duygusal açıdan da eski ve yeni kültürel çatışmayı ortaya koyuyor. Kore’deki ikinci büyük akım ise kültürel miras hakkındaki keşif. Savaş sonrasında Güney Kore, açlık, yoksulluk gibi temel sorunlarını çözer ve ulusal gücünün ilanı 1960-70’li yılları bulur. Sanayileşme ile birlikte Batı kültürünün etkisiyle yeniliklere merak dönemi başlar ve bu dönemde Kore’nin gelenek ve kültürel mirasının geri planda kaldığı görülür. Böyle bir acı gerçek içinde gerileyen kültürel mirası, fotoğraf sanatçıları Kang Woongu ve Koo Bohnc’in çalışmalarında görmek mümkün. Güney Kore’nin önde gelen fotoğrafçılarının sunduğu üçüncü akım ise Kore’nin ‘yeniden keşfi’. Kim Jungman, 1990 yılı sonlarından itibaren ülkeyi baştan başa dolaşarak sadece Kore doğasında görülebilecek kareler çeker. Tam da bu noktada karşımıza çıkan Seo Heunkang’nun fotoğrafları, yeniden dekore edilen mimariler ile birlikte ahenk içindeki doğayı panoramik biçimde sunuyor. Kore’nin doğasını alışılmamış bir duygu ile gösteren Jongwoo Park ise sözün tam anlamıyla benzersiz kareler çekip getirmiş Kore’den. Kore Savaşı’nın bıraktığı ölüm arazisi olarak anılan 155 millik Bungdang hattında, gerilim ve barış doğrudan onun fotoğraflarında görülüyor. Son akım ise modern Kore’yi yöneten kuşağın, sanayileşmeden sonra çeşitli toplumsal değişimin sancılarına maruz kaldığı dönemi yansıtıyor. 21. yüzyıl Kore Dalgası’nın merkezi olan gençler, artık herhangi bir şeye bağlı olmadan açıkça kendilerini ifade ediyor. Oh Heinkuhn’ın fotoğraflarında Kore’nin genç erkekleri askerlik görevini yaptıkları yerlerin gündeliği içinde anlatılıyor. Heinkuhn, fotoğraflarında genç kızların portrelerini de sunuyor. Bu fotoğraflarda kadınların eğitimi ve modernleşme çağından sonra göze çarpan Kore toplumunun kesitlerini görebiliyoruz. Hikâyesi ve gelişim süreçleri pek çok bakımdan ülkemize benzeyen Kore’yi farklı dönem ve akımların ürünü fotoğraflar üzerinden ‘okumak’ aynı zamanda görsel bir şölen yaşamak anlamına da geliyor. Tarihi ilişkilerimizin de olduğu Güney Kore’yi yansıtan sergi, bir fotoğraf sergisi olmanın ötesinde anlamlar ve çağrışımlar vaat ediyor.
‘İstanbul-Gyeongju Dünya Kültür Expo 2013’ kapsamında açılan “Kore’de-İpek Yolu’nun Diğer Yönü” sergisinde, Güney Kore’nin doğasını, kültürünü ve kimliğini savaşın gölgesinden kurtarıp olduğu gibi yansıtan fotoğraflar yer alıyor.20. yüzyılda sömürge ve savaşın kalıntılarından doğan Kore fotoğrafları hâlâ birçoğumuzun hafızasındadır. Emperyalist bakış açısı ile Kore’yi ziyaret eden turistlerin çektiği fotoğraflarla, kanlı savaş ve yıkımın uç hallerini dış basında gösteren fotoğraflar, şimdiye kadar Kore’yi tanıtan görüntüler olageldi. Ancak Taksim Cumhuriyet Sanat Galerisi’nde açılan “Kore’de-İpek Yolu’nun Diğer Yönü” adlı fotoğraf sergisi, bu imajı değiştiren kareler sunuyor. Sergide Kore’de doğup büyümüş, Koreli ünlü fotoğrafçıların vizöründen modern Kore’nin fotoğrafları var. Kang Woongu, Koo Bohnchang, Kim Jungman, Park Jongwoo, Seo Heonkang, Oh Heinkuhn, Yook Myongshim, Lee Gapchul gibi isimler, Kore’de sanayileşmenin başladığı 70’lerden bugüne kadar geçen dönemdeki Kore fotoğraflarını, dört büyük hikâye içinde anlatıyor. 20. yüzyılın başlarında Japon istilası ve Kore Savaşı gibi acıları yaşayan ülke, 1960 yılında sanayileşme diye adlandırılan yeni bir hayali kurmaya başlar. Kore’nin huzur dolu bir köyünde sanayileşme nedeniyle değerlerin çöküşün ve değişimlerin gizli taraflarını kazıyıp ortaya çıkaran bakışı Yook Myongshim ile Lee Gapchul’un çalışmalarında görüyoruz. Bu fotoğraflar, Kore’nin tipik tarım alanları ile geçmişin değerlerinin bir arada olduğu ve aynı zamanda duygusal açıdan da eski ve yeni kültürel çatışmayı ortaya koyuyor. Kore’deki ikinci büyük akım ise kültürel miras hakkındaki keşif. Savaş sonrasında Güney Kore, açlık, yoksulluk gibi temel sorunlarını çözer ve ulusal gücünün ilanı 1960-70’li yılları bulur. Sanayileşme ile birlikte Batı kültürünün etkisiyle yeniliklere merak dönemi başlar ve bu dönemde Kore’nin gelenek ve kültürel mirasının geri planda kaldığı görülür. Böyle bir acı gerçek içinde gerileyen kültürel mirası, fotoğraf sanatçıları Kang Woongu ve Koo Bohnc’in çalışmalarında görmek mümkün. Güney Kore’nin önde gelen fotoğrafçılarının sunduğu üçüncü akım ise Kore’nin ‘yeniden keşfi’. Kim Jungman, 1990 yılı sonlarından itibaren ülkeyi baştan başa dolaşarak sadece Kore doğasında görülebilecek kareler çeker. Tam da bu noktada karşımıza çıkan Seo Heunkang’nun fotoğrafları, yeniden dekore edilen mimariler ile birlikte ahenk içindeki doğayı panoramik biçimde sunuyor. Kore’nin doğasını alışılmamış bir duygu ile gösteren Jongwoo Park ise sözün tam anlamıyla benzersiz kareler çekip getirmiş Kore’den. Kore Savaşı’nın bıraktığı ölüm arazisi olarak anılan 155 millik Bungdang hattında, gerilim ve barış doğrudan onun fotoğraflarında görülüyor. Son akım ise modern Kore’yi yöneten kuşağın, sanayileşmeden sonra çeşitli toplumsal değişimin sancılarına maruz kaldığı dönemi yansıtıyor. 21. yüzyıl Kore Dalgası’nın merkezi olan gençler, artık herhangi bir şeye bağlı olmadan açıkça kendilerini ifade ediyor. Oh Heinkuhn’ın fotoğraflarında Kore’nin genç erkekleri askerlik görevini yaptıkları yerlerin gündeliği içinde anlatılıyor. Heinkuhn, fotoğraflarında genç kızların portrelerini de sunuyor. Bu fotoğraflarda kadınların eğitimi ve modernleşme çağından sonra göze çarpan Kore toplumunun kesitlerini görebiliyoruz. Hikâyesi ve gelişim süreçleri pek çok bakımdan ülkemize benzeyen Kore’yi farklı dönem ve akımların ürünü fotoğraflar üzerinden ‘okumak’ aynı zamanda görsel bir şölen yaşamak anlamına da geliyor. Tarihi ilişkilerimizin de olduğu Güney Kore’yi yansıtan sergi, bir fotoğraf sergisi olmanın ötesinde anlamlar ve çağrışımlar vaat ediyor.