Derler ki; ‘insan şu dünyada kınadığını yaşamadan ölmezmiş’. Modern Türk şiirinin ustalarından Ahmet Hâşim’in 1924’te Paris’e doğru yola çıkışı böyle bir kınama hikâyesi ile başlıyor diyebiliriz.‘Paris’i Görmüş Zat’ başlığıyla 1920’de kaleme aldığı bir yazısında, Paris’e methiyeler dizen Yahya Kemal’e demediğini bırakmıyor Hâşim. Kader bu ya, dört yıl sonra Osmanlı Bankası’ndan aldığı ikramiyeyle kendisi de Paris’e gidiyor. Fakat yazar, çizer, ressam taifesinin hayran kaldığı şehir kendisini sukut-u hayale uğratsa da döndüğünde anılarını yazmaktan imtina ediyor. M.Selim Gökçe’nin ifadesiyle, “Hâşim’in Paris izlenimlerini yazmamasının nedenlerinden biri de , Paris’i Görmüş Zat yazısındaki eleştirinin kendisine de yöneltilmesinden duyduğu endişeyse de, biri de çok tatsız biten bu seyahati hatırlamak istememesidir.” Nasıl hatırlamak istesin ki! Hâşim’in bu seyahati oldukça meşakkatli bitmiş, Venedik’te parasızlık yüzünden mahsur kalmış, hatta Hotel Terminus’un ücretini bile ödeyemeyecek duruma düşmüş. Marsilya’dan kalkacak olan vapurla dönebilmek için arkadaşları Halil ve Hayri Bey’den mektup yazarak istediği 1.000 frangın banka havalesiyle gelmesini günlerce beklemiş… Mektuplardan birindeki şu cümleler, şairin yaşadığı endişenin büyüklüğünü gösteriyor: “Paranın havalesini geciktirmekle hayatımın en müthiş günlerini bana yaşattın. Benim için en müthiş felaketleri isteyenlerin arzusunu bilmeyerek yerine getirmiş oldun...” Bu bilgileri, Ahmet Hâşim’in daha önce yayınlanmamış üç mektubuna ve fotoğraflarına ulaşan Türk Edebiyatı dergisinin eylül sayısından öğreniyoruz. M.Selim Gökçe’nin “Ahmet Hâşim, Venedik’te nasıl mahsur kaldı?” adlı yazısında ayrıca Hâşim’in ünlü “Başım” şiirinin el yazısı haline de yer veriliyor. Mektupların dergiye ulaşması ve sahipleri de ayrıca bir hikâye konusu ki, bunu da meraklıları dergiden öğrenecektir... Türk Edebiyatı dergisinin ikinci kapak dosyasında ise geçen ay vefat eden şair ve yazarlara yer veriliyor. Yahya Kemal’in “Veda Gazeli”ndeki bir mısradan ilham alarak “Evvel Giden Ahbab” başlığıyla hazırlanan dosyada şair, deneme yazarı ve romancı Mustafa Miyasoğlu, sahaf Hilmi Merttürkmen, şair Ahmet Erhan, TRT yapımcısı, araştırmacı ve fotoğraf sanatçısı Servet Somuncuoğlu ve şair Sedat Umran’ı ehil kalemle ve yakın dostları anlatıyor.
Derler ki; ‘insan şu dünyada kınadığını yaşamadan ölmezmiş’. Modern Türk şiirinin ustalarından Ahmet Hâşim’in 1924’te Paris’e doğru yola çıkışı böyle bir kınama hikâyesi ile başlıyor diyebiliriz.‘Paris’i Görmüş Zat’ başlığıyla 1920’de kaleme aldığı bir yazısında, Paris’e methiyeler dizen Yahya Kemal’e demediğini bırakmıyor Hâşim. Kader bu ya, dört yıl sonra Osmanlı Bankası’ndan aldığı ikramiyeyle kendisi de Paris’e gidiyor. Fakat yazar, çizer, ressam taifesinin hayran kaldığı şehir kendisini sukut-u hayale uğratsa da döndüğünde anılarını yazmaktan imtina ediyor. M.Selim Gökçe’nin ifadesiyle, “Hâşim’in Paris izlenimlerini yazmamasının nedenlerinden biri de , Paris’i Görmüş Zat yazısındaki eleştirinin kendisine de yöneltilmesinden duyduğu endişeyse de, biri de çok tatsız biten bu seyahati hatırlamak istememesidir.” Nasıl hatırlamak istesin ki! Hâşim’in bu seyahati oldukça meşakkatli bitmiş, Venedik’te parasızlık yüzünden mahsur kalmış, hatta Hotel Terminus’un ücretini bile ödeyemeyecek duruma düşmüş. Marsilya’dan kalkacak olan vapurla dönebilmek için arkadaşları Halil ve Hayri Bey’den mektup yazarak istediği 1.000 frangın banka havalesiyle gelmesini günlerce beklemiş… Mektuplardan birindeki şu cümleler, şairin yaşadığı endişenin büyüklüğünü gösteriyor: “Paranın havalesini geciktirmekle hayatımın en müthiş günlerini bana yaşattın. Benim için en müthiş felaketleri isteyenlerin arzusunu bilmeyerek yerine getirmiş oldun...” Bu bilgileri, Ahmet Hâşim’in daha önce yayınlanmamış üç mektubuna ve fotoğraflarına ulaşan Türk Edebiyatı dergisinin eylül sayısından öğreniyoruz. M.Selim Gökçe’nin “Ahmet Hâşim, Venedik’te nasıl mahsur kaldı?” adlı yazısında ayrıca Hâşim’in ünlü “Başım” şiirinin el yazısı haline de yer veriliyor. Mektupların dergiye ulaşması ve sahipleri de ayrıca bir hikâye konusu ki, bunu da meraklıları dergiden öğrenecektir... Türk Edebiyatı dergisinin ikinci kapak dosyasında ise geçen ay vefat eden şair ve yazarlara yer veriliyor. Yahya Kemal’in “Veda Gazeli”ndeki bir mısradan ilham alarak “Evvel Giden Ahbab” başlığıyla hazırlanan dosyada şair, deneme yazarı ve romancı Mustafa Miyasoğlu, sahaf Hilmi Merttürkmen, şair Ahmet Erhan, TRT yapımcısı, araştırmacı ve fotoğraf sanatçısı Servet Somuncuoğlu ve şair Sedat Umran’ı ehil kalemle ve yakın dostları anlatıyor.