Metal müziği seven sevmeyen hemen herkesin bir şekilde tanıdığı bir grup Metallica. Dile kolay 33 senedir, yani 1981’den beri sahnedeler. Grup, önceki akşam ‘Metallica by Request’ turnesinin son konserinde İTÜ Stadyumu’nda hayranlarıyla buluştu. Solist James Hetfield’in ifadesiyle ‘Metallica ailesi’ bir araya geldi. Şunu hatırlatalım: Ön grup Türkiye’de metal müziğin köklerini atan Pentagram’dı. Sahnede yer yer aksaklıklar yaşansa da Pentagram, seyirciyi coşturmasını bildi. Ve beklenen an geldi, Metallica sahneye çıktı. Dinleyiciler tarafından belirlenen şarkılara 35 bin kişi tek bir ağızdan eşlik ettik desek mübalağa olmaz. Master of Puppets, One, Fade to Black, The Unforgiven, Nothing else Matters, Enter Sadman gibi rock klasiklerinin yanı sıra Lords of Summer gibi yeni şarkılar da söylendi. Konserde ilginç detaylar mevcuttu. Gitarist Kirk Hammett konser öncesi verdiği mülakatta, “Konserlerimizde Ortadoğu, İstanbul’da toplanıyor.” demişti. Kirk’ün bu tespiti bir kez daha doğru çıktı. Sahnenin önünde İran bayrağı açan gençten, kafalarına fes takan Boşnaklara değin renkli görüntüler vardı. Sponsorların da devreye girmesiyle artık bir Metallica âdeti olan bir-iki şarkıyı hayranların anons etmesi dün gece de gerçekleşti. İki şanslı kişi, Sad But True’yu, For Whom the Bell Tolls’u sundu. Özellikle James’in ‘Nerelisin?’ sorusuna, Nilüfer isimli genç kızın verdiği ‘Soma’ cevabı epey alkış aldı.‘HERKES İÇİN ADALET’‘And Justice For All’ parçasına ise Türkiye’nin özel şartlarından olsa gerek farklı bir atmosferde eşlik edildi. ‘Herkes için adalet’ diye bağıran James’e sahanın bir bölümünün kısa da olsa ‘Her yer Taksim, her yer direniş’ sloganıyla mukabelede bulunması politik bir göndermeydi. ‘One’ şarkısı çalınırken sahnenin sağındaki ekrandan askerlerin akıp gitmesi, şarkıdan bu yana dünyada değişen bir şey olmadığını gösterdi. Gruba tek eleştiri, SMS oylarını fazla dillendirmeleri oldu. Metallica gibi efsane bir topluluğun sisteme bu kadar gülücükler dağıtması yadırgandı. Konserin organizasyon ayağı da oldukça iyiydi. Sahnenin her iki tarafında da hayranların olması ve konser sonu Dünya Kupası’nın dev ekranda gösterilmesi akılda kalıcı işlerdi.Grubun performansına gelirsek; basgitarist Robert Trujillo’nun bazı şarkılar öncesinde yahut sonrasında gerçekleştirdiği gösteriler, davulcu Lars Ulrich’in atakları, bitmek bilmeyen enerjisi çok beğenildi. Kirk’ün soloları her zamanki gibi muhteşemdi. Yüzlerce kez aynı soloları atmış birinin hâlâ aynı ruhu yansıtması az bir şey değil. Ve James… Sahnenin muhtelif yerlerine konmuş mikrofonlar vasıtasıyla sanki 35 bin kişiyle göz teması kurdu. Her zamanki gibi içtendi. Bunu, ‘İstanbul’ telaffuzlarında görmek mümkündü. Netice-i kelam, konser çıkışı bir dinleyicinin sözleri geceyi özetliyordu: “Babalar gibi geldiler, babalar gibi çaldılar, babalar gibi gittiler…”A'dan Z'ye Metallica tarihiÖnceki gün İstanbul'da konser veren efsane müzik grubu Metallica hakkında yerli-yabancı pek çok kitap mevcut. Yakın zaman önce bunlara bir yenisi daha eklendi. Sadi Tirak ve Erdem Tatar, Metallica tutkunlarını sevindirecek bir çalışmaya imza attı. Esen Kitap etiketiyle yayımlanan “Mahşerin Dört Atlısı – Metallica” adlı kitap, A'dan Z'ye, ilk günden bugüne Metallica'nın müzik yolculuğunu anlatıyor. Kitap, Lars Ulrich ve James Hetfield tarafından 1881'de kurulan ve kısa sürede albüm piyasasını altüst eden Metallica'nın bir efsaneye nasıl dönüştüğünün izlerini sürüyor.Metallica'nın Türkiye konserleri de kitapta ayrıntılarıyla anlatılıyor. Bunlardan en dikkat çekeni ise grubun 1999 konserinde yaşananlar. Metallica'nın Türkiye'deki ilk üç konserini organize eden Ahmet San'ın kitapta aktardığına göre o yıl Metallica, Türkiye'de konser vermemesi için PKK tarafından tehdit edilmiş. Abdullah Öcalan'ın Türkiye'ye iade sürecinin yaşandığı döneme rastlayan konser için, “Hayatımın en olaylı konseriydi.” diyen San, grup üyeleri tehdit mektupları aldıklarını ve konsere gelmeyeceklerini söyleyince Almanya'ya görüşmeye gitmiş. Konser günü uçağın yanına kadar özel araçlar gelir, protokolden geçmeden stada gider ve aynı şekilde tekrar dönerlerse olabileceğini söyleyen gruba söz vermiş San. Ancak havaalanında araca izin verilmeyince kriz başlar. Metallica uçakta, hayranları İnönü'de beklemektedir. San, İçişleri Bakanı Sadettin Tantan'ı ve İstanbul Valisi'ni aramasına rağmen kimseyi ikna edemez. Sonunda dönemin Başbakanlık Müsteşarı merhum Erhan Göksel, Kültür Bakanı Erkan Mumcu'yu arayarak olayı çözüyor. Grubun İstanbul konserlerini merkeze alan ve organizatörlerin görüşleriyle zenginleşen kitapta Metallica'nın başarı hikâyesinden efsane gitaristlerine, albüm ve turnelerden filmlere pek çok detay yer alıyor. KÜLTÜR-SANAT
Metal müziği seven sevmeyen hemen herkesin bir şekilde tanıdığı bir grup Metallica. Dile kolay 33 senedir, yani 1981’den beri sahnedeler. Grup, önceki akşam ‘Metallica by Request’ turnesinin son konserinde İTÜ Stadyumu’nda hayranlarıyla buluştu. Solist James Hetfield’in ifadesiyle ‘Metallica ailesi’ bir araya geldi. Şunu hatırlatalım: Ön grup Türkiye’de metal müziğin köklerini atan Pentagram’dı. Sahnede yer yer aksaklıklar yaşansa da Pentagram, seyirciyi coşturmasını bildi. Ve beklenen an geldi, Metallica sahneye çıktı. Dinleyiciler tarafından belirlenen şarkılara 35 bin kişi tek bir ağızdan eşlik ettik desek mübalağa olmaz. Master of Puppets, One, Fade to Black, The Unforgiven, Nothing else Matters, Enter Sadman gibi rock klasiklerinin yanı sıra Lords of Summer gibi yeni şarkılar da söylendi. Konserde ilginç detaylar mevcuttu. Gitarist Kirk Hammett konser öncesi verdiği mülakatta, “Konserlerimizde Ortadoğu, İstanbul’da toplanıyor.” demişti. Kirk’ün bu tespiti bir kez daha doğru çıktı. Sahnenin önünde İran bayrağı açan gençten, kafalarına fes takan Boşnaklara değin renkli görüntüler vardı. Sponsorların da devreye girmesiyle artık bir Metallica âdeti olan bir-iki şarkıyı hayranların anons etmesi dün gece de gerçekleşti. İki şanslı kişi, Sad But True’yu, For Whom the Bell Tolls’u sundu. Özellikle James’in ‘Nerelisin?’ sorusuna, Nilüfer isimli genç kızın verdiği ‘Soma’ cevabı epey alkış aldı.‘HERKES İÇİN ADALET’‘And Justice For All’ parçasına ise Türkiye’nin özel şartlarından olsa gerek farklı bir atmosferde eşlik edildi. ‘Herkes için adalet’ diye bağıran James’e sahanın bir bölümünün kısa da olsa ‘Her yer Taksim, her yer direniş’ sloganıyla mukabelede bulunması politik bir göndermeydi. ‘One’ şarkısı çalınırken sahnenin sağındaki ekrandan askerlerin akıp gitmesi, şarkıdan bu yana dünyada değişen bir şey olmadığını gösterdi. Gruba tek eleştiri, SMS oylarını fazla dillendirmeleri oldu. Metallica gibi efsane bir topluluğun sisteme bu kadar gülücükler dağıtması yadırgandı. Konserin organizasyon ayağı da oldukça iyiydi. Sahnenin her iki tarafında da hayranların olması ve konser sonu Dünya Kupası’nın dev ekranda gösterilmesi akılda kalıcı işlerdi.Grubun performansına gelirsek; basgitarist Robert Trujillo’nun bazı şarkılar öncesinde yahut sonrasında gerçekleştirdiği gösteriler, davulcu Lars Ulrich’in atakları, bitmek bilmeyen enerjisi çok beğenildi. Kirk’ün soloları her zamanki gibi muhteşemdi. Yüzlerce kez aynı soloları atmış birinin hâlâ aynı ruhu yansıtması az bir şey değil. Ve James… Sahnenin muhtelif yerlerine konmuş mikrofonlar vasıtasıyla sanki 35 bin kişiyle göz teması kurdu. Her zamanki gibi içtendi. Bunu, ‘İstanbul’ telaffuzlarında görmek mümkündü. Netice-i kelam, konser çıkışı bir dinleyicinin sözleri geceyi özetliyordu: “Babalar gibi geldiler, babalar gibi çaldılar, babalar gibi gittiler…”A'dan Z'ye Metallica tarihiÖnceki gün İstanbul'da konser veren efsane müzik grubu Metallica hakkında yerli-yabancı pek çok kitap mevcut. Yakın zaman önce bunlara bir yenisi daha eklendi. Sadi Tirak ve Erdem Tatar, Metallica tutkunlarını sevindirecek bir çalışmaya imza attı. Esen Kitap etiketiyle yayımlanan “Mahşerin Dört Atlısı – Metallica” adlı kitap, A'dan Z'ye, ilk günden bugüne Metallica'nın müzik yolculuğunu anlatıyor. Kitap, Lars Ulrich ve James Hetfield tarafından 1881'de kurulan ve kısa sürede albüm piyasasını altüst eden Metallica'nın bir efsaneye nasıl dönüştüğünün izlerini sürüyor.Metallica'nın Türkiye konserleri de kitapta ayrıntılarıyla anlatılıyor. Bunlardan en dikkat çekeni ise grubun 1999 konserinde yaşananlar. Metallica'nın Türkiye'deki ilk üç konserini organize eden Ahmet San'ın kitapta aktardığına göre o yıl Metallica, Türkiye'de konser vermemesi için PKK tarafından tehdit edilmiş. Abdullah Öcalan'ın Türkiye'ye iade sürecinin yaşandığı döneme rastlayan konser için, “Hayatımın en olaylı konseriydi.” diyen San, grup üyeleri tehdit mektupları aldıklarını ve konsere gelmeyeceklerini söyleyince Almanya'ya görüşmeye gitmiş. Konser günü uçağın yanına kadar özel araçlar gelir, protokolden geçmeden stada gider ve aynı şekilde tekrar dönerlerse olabileceğini söyleyen gruba söz vermiş San. Ancak havaalanında araca izin verilmeyince kriz başlar. Metallica uçakta, hayranları İnönü'de beklemektedir. San, İçişleri Bakanı Sadettin Tantan'ı ve İstanbul Valisi'ni aramasına rağmen kimseyi ikna edemez. Sonunda dönemin Başbakanlık Müsteşarı merhum Erhan Göksel, Kültür Bakanı Erkan Mumcu'yu arayarak olayı çözüyor. Grubun İstanbul konserlerini merkeze alan ve organizatörlerin görüşleriyle zenginleşen kitapta Metallica'nın başarı hikâyesinden efsane gitaristlerine, albüm ve turnelerden filmlere pek çok detay yer alıyor. KÜLTÜR-SANAT